Niveau B1 - Muziek - Liedje 4

Je leeft maar heel kort, maar een enkele keer
en als je straks anders wilt kun je niet meer.
Mens, durf¹ te leven.
Vraag niet elke dag van je korte bestaan²
hoe hebben mijn pa en mijn grootpa³ gedaan
hoe doet er mijn neef⁴ en hoe doet er mijn vrind
en wie weet, hoe of dat nou mijn buurman weer vindt
en wat heeft “Het Fatsoen⁵” voorgeschreven?
Mens, durf te leven.

De mensen bepalen⁶ de kleur van je das
de vorm⁷ van je hoed, en de snit⁸ van je jas
en van je leven.
Ze wijzen de paadjes⁹ waarlangs je mag gaan
en roepen “O foei” als je even blijft staan
ze kiezen je toekomst en kiezen je werk
ze zoeken een kroeg¹⁰ voor je uit en een kerk
en wat je aan de armen moet geven.
Mens, is dat leven?

Ze wijzen de paadjes waarlangs je mag gaan…

De mensen, ze schrijven je leefregels voor¹¹
ze geven je raad¹² en ze roepen in koor¹³:
“Zo moet je leven”.
Met die mag je omgaan¹⁴, maar die is te min¹⁵
met die moet je trouwen al heb je geen zin
en daar moet je wonen, dat eist je fatsoen
en je wordt genegeerd¹⁶ als je ’t anders zou doen
alsof je iets ergs had misdreven¹⁷
Mens, is dat leven?

Het leven is heerlijk, het leven is mooi
maar vlieg uit in de lucht, en kruip niet in een kooi¹⁸.  
Mens, durf te leven.
Je kop in de hoogte, je neus in de wind¹⁹
en lap aan je laars²⁰ hoe een ander het vindt
hou een hart vol van warmte en van liefde in je borst
maar wees op je vierkante meter een vorst²¹
wat je zoekt kan geen ander je geven.
Mens, durf te leven!

kruip niet in een kooi